حجت الاسلام مهدی جزینی

کودک دو ساله ای هنگامی که میخواست از درون یخچال ظرف شیر را بردارد از دستش افتاد. ناگهان مادرش رسید...
مادر گفت:
چه خرابکاری جالبی. من هرگز ندیده بودم شیری این گونه به زمین بپاشد. دلت میخواهد قبل از اینکه شیرها را پاک کنیم روی آنها بازی کنی؟

در انتها مادر گفت میدانی بعد از هر خرابکاری باید آنرا پاک کنی؟ دوست داری از پارچه یا حوله یا اسفنج کدامیک استفاده کنی؟ بیا به حیاط برویم و ظرفی را پر از آب کنیم و راهی را پیدا کنیم تا بتوان با دو دست کوچک هم بدون اینکه زمین بیافتد حمل کنیم. به نظر شما مادر کودک روانشناس بود فیزیکدان بود معلم بود. چه بود؟ نمیدانم. ولی آن کودک الان دانشمند پزشکی است.
 

با کودک دعواکن، ولی با کاغذت!
اگر از کودک ناراحتی؛ یک کاغذ بردار و یک مداد !
هرچه خواستی به او بگویی،روی کاغذبنویس.
خواستی هم داد بکشی تنها سایز کلماتت را بزرگ کن نه صدایت را…
آرام که شدی، برگرد و کاغذت را نگاه کن.
آن وقت خودت قضاوت کن.
حالا می توانی تمام خشم نوشته هایت را با پاک کن، پاک کنی.
عزت نفس و اعتماد به نفس کودک هم نشکانده ای، وجدانت را نیازرده ای.
خرجش همان مداد و پاک کن بود،نه بغض و پشیمانی.
پدر و مادر حرفه‌ای ، بچه‌‌ی «باعرضه» بار می‌آورند ، نه شاگرد اول.

برایشان مهم است بچه راحت بتواند زیپ کاپشنش را بالا بکشد و بند کفشش را ببندد. وقتی سر جلسه‌‌ی امتحان، خودکارش ننوشت ، اشکش در نیاید و راهی پیدا کند.  میوه‌هایی که مادر برایش می‌گذارد، توی کیفش نگندد.  وقتی معلمش یا ناظمش  دنبال داوطلبی می‌گردند زیر میز قایم نشود. غذا خوردنش که تمام شد ، دل آدم به‌هم نخورد از دیدن ظرف غذایش. وقتی بزرگتری خواست  از او سوال‌های اضافی بپرسد ،  راحت بپیچاندش. وقتی تلویزیون نگاه می‌کند ،  انگشتش نیم‌متر توی حلقش فرو نرود.
پدر و مادر حرفه‌ای یک‌جوری با بچه‌اش حرف می‌زند که بچه، جواب دروغ نمی‌دهد.
اگر بچه دوش گرفت در حمام آواز بخواند و صدایش را رها کند، پدرش توی ذوقش نمی‌زند که «چه خبرته!».
وقتی یک بچه‌‌ی دیگر خواست توپش را به زور بگیرد ، او ندهد، و بهش حالی کند با زور نمی‌توانی، اما اگر دوست داری، باهات بازی می‌کنم.
وقتی چیزی به نظرش نامعقول آمد  ، به هر که می‌خواهد باشد، اعتراض می‌کند.
اینها بچه‌‌ی باعرضه بار می‌آورند تا به خاطر نیم‌ نمره‌ امتحانی جلوی میز معلم عجز و التماس نکند.
والدین گرامی اگه دوست دارید فرزندانی عالی داشته باشید که هیچ وقت به سمت اعتیاد، انواع بزه کاری های اجتماعی و روابط نامشروع نرن ، حتما به راهکارهای زیر عمل کنید :
 
1_همیشه فرزندت را با عنوان های محترمانه و عاطفی چون آقا، خانم و... صدا بزن
نرگس خانم، علی آقا، عزیز گلی مامان، فرشته کوچولوی من و ...
 
2-حداقل روزی یکبار به فرزندت این جمله را بگو: عزیز دلم من به وجودت افتخار میکنم.
 
3-به فرزندت بیشتر از یک مهمان احترام بگذار و برای شخصیتش ارزش قائل باش.
 
4-به فرزندت اعتماد کن تا هر چه را تو دوست نداری هیچ گاه انجام ندهد.
 
5-قبل از همه چیز اختلافات خود را با همسرت در روش های تربیتی رفع کن.
 
6-بیشتر برای فرزندت و حرف زدن با او وقت بگذار و کمتر از کودک زیر هفت سالت دور باش.
 
7-جلوی فرزندت رابطه ات با همسرت از همیشه بهتر باشد.
 
8-فرزندت را از صمیم قلب دوست بدار و این دوست داشتنت را همیشه ابراز کن.
 
9-از سه سالگی به بعد کم کم مسئولیت های فرزندت را به خودش واگذار کن.
 
10-سعی کن رابطه ی خود و خانواده ات را با خدا قوی تر کن.
 
11-اشتباهات فرزندت را ببخش و به او فرصت بازگشت بده تا محرم اسرارش باشی (حتی گاهی فرصت اشتباه کردن و ریسک کردن به او بده)
 
12-هر روز با کودکت بازی کن. گاهی در میان بازی بلند بلند بخندید.
 
13-روزهای مشخصی را صرف پیاده روی با فرزندت کن.
 
14-برای فرزندت مصداق واقعی صداقت، امانت داری.، کنترل خشم و وفای به عهد باش.