حجت الاسلام مهدی جزینی

۱ - دین اسلام مى گوید که کودک را پیش از تولد - حتى اگر سقط شود - نامگذارى کنند. امیرالمؤمنین (ع) مى فرمایند: پیش از آنکه فرزندتان به دنیا آید او را نام گذارى کنید. اگر نمى دانید که دختر است یا پسر، او را به نام هایى بنامید که هم براى پسر است و هم براى دختر. فرزند سقط شده وقتى در روز قیامت پدرش را دیدار کند به او مى گوید: تو بر من نامى ننهادى ، در حالى که پیامبر (ص) محسن را پیش از تولد نام نهاد.
۲ - مستحب است که نام ، نیکو باشد و این نخستین احسان از سوى پدر بر فرزند است . امام باقر (ع) مى فرمایند: راست ترین اسم ها آن است که با عبودیت همراه باشد و بهترین اسامى از آن پیامبران است ؛ پس اسم هایى مثل عبدالرحمن ، عبدالکریم ، عبداللّه و ... راست ترین اسامى و محمد ، ابراهیم ، نوح ، عیسى و موسى بهترین نام ها هستند. پیامبر (ص) مى فرمایند: خاندانى نیست که در میان آنها نام پیامبرى باشد، مگر آنکه خداوند عزوجل فرشته اى را براى آنها گماشته که بام و شام ، آنها را تقدیس مى کند.
۳ - مستحب است فرزند پسر - بر پایه سنت امامان - تا هفت روز (محمد) نامیده شود و سپس اگر خواستند، مى توانند هر نامى را که دوست دارند بر او بگذارند. پیامبر (ص) در حدیث شریفى مى فرمایند: خداوند به هر کس سه پسر بدهد و نام یکى از آن سه را محمد نگذارد با من بى مهرى کرده است . در حدیثى از ابوالحسن (ع) رسیده است : فقر به خانه اى وارد نمى شود که در آن نام محمد ، على ، حسن ، حسین ، جعفر ، طالب و یا عبداللّه باشد و این چنین است که اگر در میان زنان نام فاطمه یافت شود.
۴ - بر پایه روایت منقول از امام صادق (ع)، اسلام خوش ‍ نمى دارد کسى با نام غیر حقیقى همچون حکم ، حکیم ، خالد و مالک نامیده شود.