حجت الاسلام مهدی جزینی

۱ - از امام صادق (ع) نقل است که فرمودند: مدت شیرخوارگى بیست و یک ماه است و کمتر از آن ستم بر کودک است .
۲ - امیرالمومنین (ع) مى فرمایند: بنگرید چه کسى به کودکانتان شیر مى دهد که کودک با آثار روانى همان شیر به جوانى مى رسد.
۳ - پیامبر اکرم (ص) مى فرمایند: نگذارید زن احمق یا زنى که چشم او ضعیف است به فرزندانتان شیر دهد که شیر اثر وضعى دارد.
۴ - امام باقر (ع) مى فرمایند: به کودکانتان از شیر زن زیبا و خوشرو بخورانید، نه شیر زن زشت رو را که شیر، اثر وضعى دارد.
۵ - براى شیر دادن بچه بهتر از هر کس مادر اوست و سزاوار است که مادر براى شیر دادن از شوهر خود مزد نگیرد؛ خوب است که شوهر مزد بدهد.
۶ - مستحب است دایه اى که براى طفل مى گیرند، دوازده امامى ، داراى عقل و عفت و صورت نیکو باشد.
۷ - مکروه است دایه اى بگیرند که بچه اى که دارد از زنا به دنیا آمده باشد.
۸ - مستحب است از زن ها جلوگیرى کنند تا هر بچه اى را شیر ندهند. زیرا ممکن است فراموش شود که به چه کسانى شیر داده اند و بعداً دو نفر محرم با یکدیگر ازدواج نمایند.
۹ - مستحب است پدر و مادر درباره از شیر گرفتن فرزند با یکدیگر مشورت و رایزنى کنند.
۱۰ - اسلام به والدین توصیه مى کند که گریه کودکانشان را تحمل کنند و آنها را از آن که به خاطر گریه ، کودکان خود را بزنند، منع مى کند. پیامبر اسلام (ص) در روایتى فرمودند: به خاطر گریه ، کودکان خود را نزنید. گریه آنها در طول چهار ماه ، شهادت به یگانگى اللّه است و در چهار ماه دیگر درود بر پیامبر (ص) و خاندان او و در چهار ماه بعد دعا براى پدر و مادرشان مى باشد.
۱۱ - سنت پیامبر (ص) شیر دادن به کودک را تشویق مى کند. پیامبر (ص) در حدیث شریفى پیرامون اجر زن شیرده فرمودند: هر گاه زنى کودکى را شیر دهد، هر مکیدن کودک برابر است با آزاد کردن فرزندى از فرزندان اسماعیل و هر گاه از شیر دادن او فارغ شد، فرشته اى بزرگوار به پهلوى او مى زند و مى گوید: کار را از سر گیر که خداوند تو را بخشیده است.
۱۲ - امام صادق (ع) به زن شیرده توصیه مى کنند که از دو پستان به نوزاد شیر دهد. چرا که شیر یکى از پستان ها به منزله خوراک (طعام) و دیگرى به منزله آب براى کودک است .