نویسنده : آیة الله جوادی آملی
ناشر : مرکز نشر اسراء
دنیای کنونی ، زن را در معرض نمایش آورد و درندگی جامعه بیشتر شد. اما دنیای اسلام ، زن را در صحنه میآورد تا جامعه را مسخر عواطف زن کند ،نه مسخر غریزه زن.
اگر کارهایی که زنان اباذر گونه در جنگها و صحنههای سیاسی اسلام کردند ،ده ها بار گفته میشد، به صورت فیلم تبلیغی درمیآمد ودهها بار کتاب نوشته میشد، آنگاه مشخص میشد که زنان در بیشتر مسائل نظامی در صدر اسلام همچون اباذر و مالکاشتر بودند.
مرد و زن در معیارهای اصلی، همتای یکدیگر هستند و برخی مسئولیتهای اجرایی بر عهدهٔ مرد است که اگر انجام ندهد باید عواقب دنیوی و اخروی آن را تحمل کند:
اولأ تهمت هائی که به اسلام زده و میگویند نیمی از جامعه را از بسیاری حقوق محروم نموده، نارواست.
ثانیاً این تعصبات و رسومات جاهلی که از دیرباز در فرهنگ جوامع ما رواج یافته که زن را بعنوان مظهر ضعف و زبونی ساد میکنند، باید زدوده بشود زیرا خلاف اسلام است.
ثالثاً اگر کسی گمان کند که زن نباید از علوم و مسئولیتهای اجتماعی که خدمات قابل عرضهای به جامعه ارائه میدهد استفاده کند،از این دیدگاه صرف نظر کند زیرا در نگاه اسلام زن در این علوم و معارف ، همتای مرد است و باید به جامعه خدمت کند مگر آنجا که بطور استثنأ وظیفه مرد است.
رابعاً جمله«عاشروهن بالمعروف» اختصاصی به مسائل داخل منزل ندارد بلکه در کل جامعه جاری است. رفتار نیکو با زنان، چنانچه شایسته و درست است.
خامساً وضعیت زن در مقابل مرد،غیر از وضعیت زن در مقابل شوهر است،زن در مقابل شوهر تمکین جنسی میکند اما در مقابل جامعه،فردی از افراد جامعه است و وظیفه ندارد از مردان اطاعت کند.